Tamil Cinema and Malayalam Actors
දමිළ සිනමාවට මලයාලම් නළුවන් නැතිවම බැරිද?
2015 වසරේ තිරගත වුනු ප්රේමම් චිත්රපටිය මලයාලම් සිනමාවේ වාණිජ මුහුණුවර හාත්පසින්ම වෙනස් කිරීමට සමත් වුනු බව පැවසීම නිවැරදි යැයි සිතමි.
කේරළයේ මතු නොව ‘දෙමළුන්ගේ රට’ තමිල්නාඩුවේ අගනුවර වන චෙන්නායි හි පවා ප්රේමම් දින සියයක් ඉක්මවා තිරගත විය. ඇතැම් විට ඒ ප්රේමම් යනු විනයිතාන්ඩි වරුවායා චිත්රපටියට පසුව තමිල්නාඩුවේ තිරගත වුනු 100% ප්රේමයම මූලික කරගත් චිත්රපටියක් නිසා වන්නටද පුළුවන.
කෙසේ නමුත් නව පරපුරේ මලයාලම් නළුවන් පිළිබඳව තමිල්නාඩු ප්රේක්ෂකයින් යම් සංවේදී භාවයක් ඇති කරගත්තේ ද, චිත්රපටි
නිෂ්පාදකයින් තරුණ මලයාලම් නළුවන් සතු විභවය පිළිබඳව නිවැරදි තක්සේරුවකට එළඹියේ ද ප්රේමම් චිත්රපටිය තමිල්නාඩුවේ සිදු කළ පෙරළියෙන් පසුව බව නම් ඒකාන්ත වශයෙන් කිව හැකි ය.

දුල්කර් සල්මාන් රඟපෑ KKK(Kannum kannum kollaiyadithaal) චිත්රපටියේ සාර්ථකත්වයත් සමග දමිළ සිනමාවට මලයාලම් නළුවන් නැතුවම බැරි බවට මලයාලම් ලෝලීහු පවසන්නට යෙදුණු නමුත් ඉන්දියාවේ පවතින සිනමා කර්මාන්තය අතරින් ඉතා ඉහළ ශක්යතා පූර්ණ මානව සම්පතක් මෙන්ම ශක්තිමත් මූල්යමය හැකියාවක්ද සහිත වඩාත් ස්වාධීන සිනමා කර්මාන්තයක් වන දමිළ සිනමාවට මලයාලම් හෝ වෙනත් සිනමාවක හෝ නළුවන් නැතුවම බැරි යැයි පැවසීම විහිළුවකි.
[දමිළ සිනමාව තුළ ප්රමුඛස්ථානයක් හිමි වන්නේ නළුවන්ට විනා නිළියන්ට නොවේ]
නමුත් මලයාලම් සිනමා නළුවන් සහ දමිළ සිනමා අධ්යක්ෂකවරයින්අතර පවතින අනුයෝජනීය සබඳතාවය ආරම්භ වූයේ 2015 වසරින් පසුව නම් නොවේ.
දමිළ සිනමාව සමග බොහෝ සමීපව කටයුතු කරන අනිත් ප්රධාන මලයාලම් නළුවා වන්නේ ජයරාම් ය. 1993 වසරේ ගෝකුලම් දමිළ චිත්රපටිය සමග ඇරඹි ජයරාම්ගේ දමිළ සිනමා සංචාරය තුළ ඔහු මේ වන විට තිහකට අධික දමිළ චිත්රපටි සංඛ්යාවකට රංගනයෙන් දායකවී ඇත. ඒ අනුව බලන කල දමිළ සිනමාව සමග වඩාත්ම හොඳින් පෑහී සිටින මලයාලම් නළුවා වන්නේ ජයරාම් බව පැවසීම නිවැරදි ය. 2000 වසරේ තිරගත වුනු තේනාලි සහ 2002 වසරේ තිරගත වුනු පංචතන්තිරම් වැනි චිත්රපටි තුළින් ඔහු දමිළ රසික හදවත් වඩාත් තදින් වැළඳගත්තේ ය.
මලයාලම් නළුවන් කෙරෙහි දමිළ චිත්රපටි අධ්යක්ෂකවරු සහ නිශ්පාදකවරුන් මෙතරම් ආශක්ත බවක් දක්වන්නේ ඇයි යන්න විමසා බැලිය යුතු ය. වර්තමාන තරුණ පරපුර තුළ මලයාලම් තරුණ නළුවන් කෙරෙහි ඇති ආකර්ශනය යනු එ් සඳහා මුඛ්යය හේතුවක් ලෙස සැලකිය නොහැක. යම් පුද්ගලයෙකුට හැකියාවක් තිබුනත් නැතත් ජනප්රිය නළුවෙක් කිරීමේ සර්වබලධාරී, විශ්වකර්ම හැකියාවක් සහ මූල්යය ශක්තියක් සහිත පුද්ගලයින් KTown හි සුලබ ය.
මෙම මලයාලම් රුචිකත්වයට ප්රධාන හේතු දෙකක් ඇති බව පෙනී යයි. පළමුවැනි කාරණය මූල්යමය වාසිදායක බවයි. සාමාන්යයෙන් දමිළ සිනමාවේ සිටින ප්රධානම නළුවන් එක් චිත්රපටියක් සඳහා තම ගාස්තුව ලෙස අඩු වශයෙන් කෝටි දහයක් වත් අය කරති. නමුත් දමිළ නළුවෙක් වෙනුවට මලයාලම් නළුවෙකු යොදාගත් විට රුපියල් කෝටි දහයක් වැය කර සම්පූර්ණයෙන්ම චිත්රපටියක් නිෂ්පාදන කරන්නට පුළුවන. මනිරත්නම් මහතාගේ OK Kanmani චිත්රපටිය සඳහා වැයවී ඇත්තේ කෝටි හයක පමණ මුදලක් බව කියැවේ. මේ දිනවල අති සාර්ථකව තිරගත වන මම්මූක්කා සමග මලයාලම් ලේඩි සුපර්ස්ටාර් මංජු වාරියර් රඟපෑ ‘The Priest’ මලයාලම් චිත්රපටි සඳහා වැයවී ඇත්තේ කෝටි දහයක පමණ මුදලකි.
යම් දමිළ චිත්රපටියක් සඳහා දමිළ සිනමාවේ සුපර්ස්ටාර් වන රජිණිකාන්ත් සමග ලේඩි සුපර්ස්ටාර් නයන්තාරා රංගනයට එක් කරන්නේ නම් ඔවුන් දෙදෙනාගේ ගාස්තුව පමණක් කෝටි පනහකට ආසන්න වනු ඇත.
මලයාලම් නළුවන් තමිල්නාඩුවේ ද ජනප්රිය නිසා ඔවුන්ව චිත්රපටි සඳහා යොදවාගැනීම මූල්යමය වශයෙන් සුරක්ෂිත ය. උදාහරණයක් ලෙස විජේ සේදුපති අග්රගණ්ය රංගනයක යෙදුනු සුපර් ඩිලක්ස් චිත්රපටියේ ෆහාඩ් ෆාසිල් නිරූපණය කළ චරිතය සඳහා ෆහාඩ්ගේ මට්ටමේ ජනප්රියත්වයක් සහිත දෙවන හෝ තෙවන පෙළ දමිළ නළුවෙක් යොදා ගත්තා නම් ඔහුගේ ගාස්තුව ලෙසම විශාල මුදලක් ගෙවීමට සිදු වනු ඇත. ලෝ බජට්, නමුත් නිර්මාණාත්මක දමිළ සිනමාපට සඳහා මලයාලම් නළුවන් වඩාත්ම සුදුසු ආදේශකයකි.
ඉහත කරුණු වලට අමතරව සමස්ත දකුණු ඉන්දියාව පුරාම මලයාලම් සිනමා නළුවන්ට ආදරය කරන පිරිස දිනෙන් දින ඉහළ යෑමද හේතුවක් ලෙස සැලකිය හැක. බොහෝ දමිළ නළුවන්ට තමිල්නාඩුව තුළ මෙන්ම තමිල්නාඩුවෙන් පිට ද රසිකයින් තරමටම හේටර්ස්ලා ද ඇති නමුත් මලයාලම් නළුවෙකුට කේරළයෙන් පිට විරුද්ධවාදීන් නැති තරම්ය.